Op dinsdag 12 oktober 2021 bereikte ons het droevige nieuws dat Elvira Groenhuijzen na een kort ziekbed op 57-jarige leeftijd is overleden. Een verenigingsmens en volleybaldier puur sang is helaas niet meer met ons. Geen van onze woorden zullen recht doen aan de inzet van Elvira voor Fusion Rotterdam en het volleybal in zijn algemeenheid.
De meeste mensen kennen haar als bekend gezicht binnen onze trainersgroep, maar haar passie voor de sport begon toen zij zelf startte als speelster. Tijdens haar carrière was zij jarenlang actief in de eredivisie en de nationale (jeugd) teams. Weinigen zullen zich nog kunnen herinneren dat Elvira zelfs het shirt heeft gedragen als spelverdeler van Fusion Rotterdam
Van daaruit heeft zij het trainersvak opgepakt en eigen gemaakt en is zij trainer geweest van vele teams: zowel bij de jeugd als senioren. Haar passie, gedrevenheid en enthousiasme voor de sport droeg zij over op haar spelers, wat resulteerde in vele successen.
Maar liefst 8 seizoenen heeft zij ons heren 1 team getraind, met als hoogtepunt de jaren 2011-2014 in de eredivisie. Altijd was zij de drijvende kracht achter dit team. Van spelers tot sponsoren, van huisvesting tot kleding: Elvira regelde het en nam de verantwoordelijkheid.
Na het avontuur in de eredivisie is Elvira altijd betrokken gebleven als trainer/coach voor onze senioren- en jeugdteams. Verrassend maakte zij als mannentrainer de overstap naar de vrouwenteams, iets wat zeker ook voor haar even wennen was.
Ook de afgelopen jaren zorgde Elvira voor sportieve prestaties en nieuwe initiatieven: kampioenschappen bij zowel de jeugd als senioren werden binnengehaald en de volleybalschool werd opgestart.
Maar wat Elvira echt een verenigingsmens maakt, is dat zij zich naast het training geven altijd heeft ingezet voor de club: van het bedrijventoernooi tot technische zaken. Gevraagd en ongevraagd advies en initiatief lagen op de loer met altijd hetzelfde doel: de verenging een stap verder brengen.
Elvira, we gaan je missen.
We gaan je missen langs de kant van het veld, op de tribune bij de wedstrijden, je hart voor de club, je gedrevenheid en je passie.
We gaan het missen maar je nooit vergeten, je bent niet meer met ons maar voor altijd bij ons!
Dank voor alles.
Wij wensen eenieder die haar zal missen, met in het bijzonder haar man Ron en haar familie, alle sterkte toe met de verwerking van dit zware verlies.